قصة بعنوان غدر الصديقات ... الجزء الاول

01:02
 

ﺍﻟﻐﺪﺭ ﺷﻌﻮﺭ ﺧﺒﻴﺚ ﻳﺘﻐﻠﻐﻞ ﺇﻟﻰ ﺃﻋﻤﺎﻕ ﺍﻟﻘﻠﺐ ﻭ ﻳﺴﺮﻱ ﻓﻲ ﻋﺮﻭﻗﻨﺎ ﻛﺎﻟﻨﺎﺭ ﺍﻟﻤﺸﺘﻌﻠﺔ ! ﻳﺘﺮﻛﻨﺎ ﻧﻔﻜﺮ ﻟﺴﺎﻋﺎﺕ، ﻭﻳﺴﺮﻕ ﺍﻟﻨﻮﻡ ﻣﻦ ﺟﻔﻮﻧﻨﺎ . ﻟﻤﺎﺩﺍ ﻓﻌﻠﻮ ﺫﻟﻚ ! ﻟﻤﺎﺩﺍ ﻏﺪﺭﻭﻧﺎ ﻭ ﻫﻞ ﻫﻢ ﺍﻟﺴﻴﺌﻮﻥ ﺣﻘﺎ . .. ﻫﻞ ﺍﻟﺤﻴﺎﺓ ﻣﻬﻤﺖ ﺟﺪﺍ ﻟﺪﺭﺟﺔ ﺃﻥ ﻳﺨﺪﻋﻨﺎ ﺍﻷﻗﺮﺑﻮﻥ ﻭ ﻳﺘﺮﻛﻮﻧﻨﺎ ﻓﻲ ﻣﻨﺘﺼﻒ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ ! ﺗﻨﺴﺎﺏ ﺍﻷﻓﻜﺎﺭ ﺍﻟﺴﻮﺩﺍﺀ ﺃﻣﺎﻡ ﻋﻴﻨﺎﻱ ﻛﻠﻤﺎ ﺗﺬﻛﺮﺕ ﻏﺪﺭﻫﻢ ! ﺧﺪﻻﻧﻬﻢ ... ﺃﺿﺤﻚ ﺑﺄﻟﻢ ﻭ ﺍﻷﺳﻰ ﻳﻜﺎﺩ ﻳﻘﺘﻠﻨﻲ ! ﺃﺳﺌﻞ ﻓﻲ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻣﺌﺔ ﻣﺮﺓ ،ﻣﺎ ﺍﻟﺴﺒﺐ؟ ﺃﻧﺎ ﺃﻡ ﻫﻢ ؟ ﻋﻦ ﻗﺼﺪ ﺃﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻗﺼﺪ ! ﺣﺪﻳﺘﺎ ﺃﻡ ﻣﻨﺬ ﺯﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ ... ﻛﻠﻬﺎ ﺃﺳﺌﻠﺔ ﺗﺘﻘﻞ ﻛﺎﻫﻨﻨﺎ ﻛﻠﻤﺎ ﻃﻌﻨﻨﺎ ﺍﻻﻗﺮﺑﻮﻥ ! ﺷﻌﺮﻧﺎ ﺑﺎﻟﻐﺒﺎﺀ ﻭ ﺍﻹﻫﺎﻧﺔ ﻛﻠﻤﺎ ﺗﻌﺮﺿﻨﺎ ﻟﻺﺳﺎﺀﺓ ! ﻛﺘﺒﺖ ﺍﻟﻜﺘﻴﺮ ﻭ ﻛﻨﺖ ﻛﻠﻤﺎ ﺃﻛﺘﺐ ﺣﺮﻓﺎ ﺃﺗﺒﻌﺘﻪ ﺑﺰﺭ ﺍﻟﻤﺴﺢ ... ﻛﻠﻤﺎ ﻣﻸﺕ ﺍﻟﻮﺭﻗﺔ ... ﺃﺭﺟﻌﺘﻬﺎ ﺻﺎﻓﻴﺔ ﻣﻦ ﺟﺪﻳﺪ ! ﻛﺎﻥ ﺻﻌﺒﺎ ﻋﻠﻴﺎ ﺃﻥ ﺃﻛﺘﺐ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﺨﻴﺒﺔ ﻭ ﺍﻷﺻﻌﺐ ﺃﻥ ﺃﺣﻜﻴﻬﺎ ﻟﻜﻢ ... ﺻﺪﻗﻮﻧﻲ ! ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺗﺤﻜﻲ ﻋﻦ ﺃﻓﺮﺍﺣﻬﺎ ﺑﺴﻬﻮﻟﺔ ؛ﻟﻜﻦ ﺍﻷﺣﺰﺍﻥ ﺷﻲﺀ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺠﻌﻠﻨﺎ ﻋﺎﺯﺟﻴﻦ ﺑﻼ ﺣﻮﻝ ﻭﻻ ﻗﻮﺓ ! ﺍﻟﺒﺎﺭﺕ 1 ﻧﻬﺎﺭ ﺁﺧﺮ ﻭ ﻛﻴﻒ ﺩﻳﻤﺎ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﺮﻭﺗﻴﻦ ! ﺍﻟﺪﺍﺭ ؛ﺍﻟﺨﺪﻣﺔ ﻭﺷﻲ ﻣﺮﺍﺕ ﻛﻨﺘﺮﻙ ﺍﻟﺴﻮﻕ ﻭﻳﻼ ﻛﺎﻉ ﺭﺷﻘﺎﺕ ﻟﻴﺎ ﻧﻬﺒﻂ ﻧﺘﺸﻤﻰ ﻓﻠﺒﺤﺮ ! ﻛﻨﺖ ﺭﺍﺿﻴﺔ ﺑﻬﺎﺩ ﺍﻟﻌﻴﺸﺔ ؛ ﻭ ﺣﺘﻰ ﻛﺎﻉ ﺍﻳﻼ ﻣﺮﺿﻴﺖ ﺷﻨﻮ ﺍﻟﺒﺪﻳﻞ؟ ! ﻛﻨﺸﻮﻑ ﺣﺘﻰ ﻧﻌﻴﺎ ﻭ ﻧﻌﺎﻭﺩ ﻧﺴﻜﺖ ﻭ ﻧﺮﺿﻰ ﺑﺎﻟﻮﺍﻗﻊ ﺍﻟﻤﺮﻳﺮ ! ﺩﺧﻠﺖ ﻟﻠﺨﺪﻣﺔ ﻣﺒﺘﺎﺳﻤﺔ ! ﻛﻨﻀﻮﺭ ﻓﻌﻴﻨﻲ ﻛﻴﻒ ﺍﻟﻌﺎﺩﺓ ! ﻛﻠﺴﺖ ﻓﺎﻟﻤﻜﺘﺐ ﻭ ﻫﺰﻳﺖ ﺩﻭﻙ ﻟﻮﺭﺍﻕ ﻟﻲ ﺷﺎﻳﻄﻴﻦ ﻣﻦ ﺍﻟﺒﺎﺭﺡ ! ﻣﺨﻨﺰﺭﺓ ﻭﻛﻨﺪﺧﻞ ﻓﺎﻟﻤﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﻟﻠﺤﺎﺳﻮﺏ ! ﺗﻜﻮﺍﻧﺴﺎﺕ ﻟﻴﺎ ﻻﺻﻮﻏﻲ ﻛﻴﻒ ﺍﻟﻌﺎﺩﺓ . ﺑﺪﻳﺖ ﻧﺤﺮﻙ ﻳﻤﻴﻦ ﻭ ﺷﻤﺎﻝ ﻭﻻ ﺑﻐﺎﺕ ﺗﺤﺮﻙ ﻣﻦ ﺑﻼﺻﺘﻬﺎ ! ﻫﺰﻳﺘﻬﺎ ﺑﺠﻬﺪ ﻭ ﺧﺒﻄﻬﺎ ﻣﻌﺎ ﺍﻟﻄﺒﻠﺔ . ﻛﻨﺖ ﻓﺮﺣﺎﻧﺔ ﺣﻴﺚ ﺃﺧﻴﺮﺍ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﺗﺶ ﻣﻌﺎﺑﺎ ﻟﻌﺐ ﺍﻟﺪﺭﺍﺭﻱ ﻛﻴﻒ ﺩﻳﻤﺎ ! ﻭﻟﻜﻦ ﺣﻴﺚ ﺃﻧﺎ ﻣﻨﺤﻮﺳﺔ ﻭ ﺯﻫﺮﻱ ﻋﻮﺝ ﺷﺎﻓﻨﻲ ﺍﻟﻤﺪﻳﺮ ﻭ ﺗﻢ ﺟﺎﻱ ﺟﻴﻬﺘﻲ ! ﺍﻟﻤﺪﻳﺮ : ﻻ ﻻ ﻣﺰﻳﺎﻥ ﺣﻨﺎ ﻧﺸﺮﻳﻮ ﺍﻟﻤﺎﻃﻴﺮﻳﺎﻝ ﻭ ﻧﺘﻲ ﻫﺮﺳﻴﻪ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ ﻓﺨﺎﻃﺮﻫﺎ ( ﺑﻔﻒ ﺗﺎ ﻫﺎﺩﺍ ﻣﺎﻃﻴﺮﻳﺎﻝ ... ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻓﻴﻦ ﻭﺻﻠﻮ ﻭﻧﺘﻮﻣﺎ ﺑﺎﻗﻴﻦ ﻓﺤﺎﺳﻮﺏ ﺻﻨﺪﻭﻕ (! ﺍﻟﻤﺪﻳﺮ : ﺃﻣﻌﺎﻙ ﻛﻨﺪﻭﻱ ﺃﻻﻟﺔ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ ﻛﺘﻔﺘﻒ : ﻻ ﺩﺍﺑﺎ ﻏﻴﺮ ﻫﻲ ﻣﻌﻜﺴﺔ ... ﺷﻔﺘﻲ ﺭﺍﻫﺎ ﺩﺍﺑﺎ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻏﻴﺮ ﺿﺮﻭﺭﻱ ﻧﻀﺮﺑﻬﺎ ! ﺍﻟﻤﺪﻳﺮ : ﺭﺍﻙ ﻧﺘﻲ ﻟﻲ ﺧﺎﺻﻚ ﺿﺮﺑﻲ ﻳﻤﻜﻦ ! ﺩﻭﻙ ﺍﻟﻀﻮﺍﺳﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﺴﺘﺔ ﺑﻐﻴﺘﻬﻮﻡ ﻭﺍﺟﺪﻳﻦ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ ﺑﺼﺪﻣﺔ : ﻭ .. ﻭﻭﻟﻜﻦ !.. ﺍﻟﻤﺪﻳﺮ ﺑﺎﻟﺰﺭﺑﺔ : ﻣﺎ ﻭﻟﻜﻦ ﻣﺖ ﻭﺍﻟﻮ . .. ﺧﺪﻣﻨﺎﻙ ﻭ ﻭﺣﻠﻨﺎ ﻓﻴﻚ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ ﺑﺸﻮﻳﺔ : ﺧﺪﻣﺘﻴﻨﻲ ﻓﻼﻧﺎﺯﺍ ... ﺑﺸﺮ ﻛﻴﺪﺍﻳﺮ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﻠﻘﻴﻬﺎ ﻟﻴﻚ ! ﺍﻟﻤﺪﻳﺮ ﺑﺤﺪﺓ : ﻛﺘﻘﻮﻟﻲ ﺷﻲ ﺣﺎﺟﺔ؟ ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﺷﻜﻮﻥ ﺃﻧﺎ ... ﺑﻠﻌﻤﺎ ! ﻣﺸﺎ ﻣﺨﻨﺰﺭ ﻭ ﺧﻼﻫﺎ ﻣﺨﺸﻴﺔ ﻓﻠﻮﺭﺍﻕ ﻛﺘﻌﻤﺮ ﻭ ﺩﻋﻲ ! ﺟﺮﺍﺕ ﻟﻜﺮﺳﻲ ﻭ ﻣﻨﻬﺎ ﻗﺮﺑﺎﺕ ! - ﺃﻧﺎ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﻭ ﻧﺘﻲ؟ ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ ﺑﺒﺴﻤﺔ : ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ ... ﺟﺪﻳﺪﺓ ﻫﻨﺎ؟ ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﺃﻩ ... ﻭﻧﺘﻲ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ ﺑﺸﻘﺎﻭﺓ : ﺃﻧﺎ ﻗﺪﻳﻤﺔ ﺷﻮﻳﺔ ... ﺗﻘﺪﺭﻱ ﺗﻘﻮﻟﻲ ﻏﻤﻠﺖ ﻫﻨﺎ ﺧﺨﺦ . ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ ﺑﺨﺠﻞ : ﻫﻬﻪ ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﺍﻟﻤﻠﻞ ﻳﺎﻙ ... ﻋﺎﺭﻓﺔ ﺍﻟﻤﻮﺕ ﺩﻳﺎﻝ ﺍﻟﻤﻠﻞ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﺃﻩ ﺍﻟﺼﺮﺍﺣﺔ ﺍﻟﺮﻭﺗﻴﻦ ﻛﻴﻤﻠﻞ ... ﺃﺵ ﺑﺎﻟﻴﻚ ﻧﺨﺮﺟﻮ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﺨﺪﻣﺔ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎﻛﺮﻫﺖ ﻭﻟﻜﻦ ﻫﺎﻧﺘﻲ ﻛﺘﺸﻮﻓﻲ ﻋﻨﺪﻱ ﻋﻘﻮﺑﺔ ﺩﻳﺎﻝ ﻟﻮﺭﺍﻕ ... ﺃﻭﻭﻭﻑ ﻏﻴﺮ ﻛﻨﺸﻮﻑ ﻓﻴﻬﻮﻡ ﻛﻨﻌﻴﺎ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ ﺑﺘﺮﺩﺩ : ﻣﻤﻜﻦ ﻧﺴﺎﻋﺪﻙ ﻓﻴﻬﻮﻡ . ﻫﺎﻛﺎ ﻧﺴﺎﻟﻴﻮ ﺑﻜﺮﻱ ﻭ ﻧﺨﺮﺟﻮ ﺩﻏﻴﺎ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﺑﺎﻟﺼﺢ ﻭﺍﻭ ﺑﺎﻳﻨﺔ ﻏﺘﺪﻱ ﻧﻮﻟﻴﻮ ﺻﺤﺎﺑﺎﺕ ﺑﺠﻬﺪ ... ﺃﻧﺎ ﺭﺗﺎﺣﻴﺖ ﻟﻴﻚ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﺣﺘﻰ ﺃﻧﺎ ... ﻳﺎﻻﻩ ﻧﺒﺪﺍﻭ ﺑﺎﺵ ﻧﺴﺎﻟﻴﻮﻫﻮﻡ ﺩﻏﻴﺎ ! ﻛﺎﻥ ﻫﺎﺩﺍ ﺃﻭﻝ ﻟﻘﺎﺀ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﺼﺤﺎﺑﺎﺕ؛ﺃﻭﻝ ﺣﺪﻳﺚ ﻭ ﻣﻜﺎﻧﺶ ﺍﻷﺧﻴﺮ ! ﺩﺍﺯﻭ ﺍﻷﻳﺎﻡ، ﻭﺗﻘﺮﺑﻮ ﻣﻦ ﺑﻌﻀﻴﺎﺗﻬﻮﻡ ﻛﺜﺮ ! ﻭﻻﻭ ﻛﻴﻤﺸﻴﻮ ﻭ ﻳﺠﻮﻇﻴﻮ ﺑﺠﻮﺝ ! ﻛﻴﺎﻛﻠﻮ ﻟﻐﺪﺍ ﺑﺮﺍ ﺑﺠﻮﺝ ! ﻛﻴﻀﺤﻜﻮ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﺪﻳﺮ ﺑﺠﻮﺝ ! ﺣﺘﻰ ﻟﺨﺪﻣﺔ ﻛﻴﺘﻌﺎﻭﻧﻮ ﻓﻴﻬﺎ ﺑﺠﻮﺝ ! ﻟﻲ ﺷﺎﻓﻬﻮﻙ ﻳﺤﻠﻒ ﻋﻠﻴﻬﻮﻡ ﺧﻮﺍﺗﺎﺕ ﻭ ﻫﻮﻣﺎ ﻣﻤﺸﺎﺭﻛﻴﻦ ﺇﻻ ﺍﻟﺼﺤﺒﺔ ! ﺩﺧﻼﺕ ﻟﻠﺒﻴﺮﻭ ﺑﻜﺮﻱ؛ﻣﻤﻮﺍﻟﻔﺎﺵ ﻟﻴﻬﺎ ﻭﻫﻲ ﺩﻳﻤﺎ ﻣﻌﻄﻠﺔ ! ﻟﻜﻦ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻛﺎﻥ ﺍﺳﺘﺘﻨﺎﺋﻲ ؛ﻛﺎﻥ ﻋﻠﻰ ﻏﻴﺮ ﻋﺎﺩﺗﻮ ! ﺩﺧﻼﺕ ﻓﺮﺣﺎﻧﺔ ﻭﻛﺘﻌﻨﻲ : ﺑﺤﺒﻚ ﺍﻧﺎ ﺑﺤﺒﻚ ﺧﺪﻧﻲ ﻓﺤﻀﻦ ﺃﻟﺒﻖ !..... ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﺃﻳﻬﺎﻳﻬﺎﻱ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺩﻳﺎﻝ ﺍﻟﺤﺐ،ﺷﻜﻮﻥ ﻫﺎﺩﺍ ﺻﻜﻊ ﻟﻴﺎﻡ ﻟﻲ ﺩﺍﻋﻴﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻮ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﻭﺍ ﻗﻮﻟﻲ ﻣﺮﺿﻲ ﻭ ﻭﺍﻟﺪﺍﻩ ﻣﻮ ﻧﻬﺎﺭ ﺍﻟﺠﻤﻌﺔ ﻛﺎﻻﻙ ﻣﻠﻲ ﻃﺎﺡ ﻓﻴﺎ ﺃﻧﺎ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﻭﺍ ﺑﻨﺘﻲ ﻟﻴﺎ ﺃﺑﻨﺘﻲ ﻃﺎﻳﺤﺔ ﻭ ﺣﺪ ﻣﺎ ﺟﺎﻳﺒﻠﻴﻚ ﺧﺒﺎﺭ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﻭﺍ ﺗﺎﺍﺍﺍﻳﺤﺔ ﺗﺎﺍﺍﻳﺤﺔ ﻳﺎ ﺧﺘﻲ ! ﺃﺍﺡ ﺃﻗﻠﺒﻲ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ ﻭﻫﻲ ﻛﺘﻬﺰﻫﺎ ﻣﻦ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻜﺮﺳﻲ : ﻭﺍ ﻧﻮﺿﻲ ﻧﻮﺿﻲ ﻭﻧﺘﻲ ﻣﻔﺮﺷﺔ ﺑﺤﺎﻻ ﺍﻟﺪﺍﺭ ﺩﺍﺭﻛﻢ ! ﺃﺟﻲ ﻋﺎﻭﺩﻱ ﻟﻴﺎ ﺷﻜﻮﻥ ﻫﺎﺩ ﺍﻟﻔﻜﺘﻴﻢ ﺗﺎﻧﻲ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﺃﺵ ﻧﻌﺎﻭﺩ ﻟﻴﻚ ﺃﺧﺘﻲ ﺇﻳﻨﺎ ﻃﻮﻻ ﻭﻳﻨﺎ ﻋﻴﻨﻴﻦ ﻭﻳﻨﺎ ﻗﻠﺪﺓ ... ﺧﻠﻴﻨﻲ ﺳﺎﻛﺔ ﻭ ﺻﺎﻓﻲ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﻻ ﻝ ﻃﺎﻳﺤﺔ ﺍﻟﺰﻏﺒﻴﺔ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﻭﻧﺘﻲ ﻛﺜﺮ ﻣﻨﻲ ﻭﻻ ﻧﺴﻴﺘﻲ ﺣﺒﻴﺐ ﺍﻟﻘﻠﺐ؟ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﺷﻜﻮﻥ !.. ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﻛﻴﻔﺎﺵ ﺷﻜﻮﻥ ﻭﺍﺵ ﻧﺴﻴﺘﻲ ﺑﻠﻲ ﻣﺨﻄﻮﺑﺔ؟ ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ ﺑﺤﺰﻥ : ﻣﺘﻔﻜﺮﻳﻨﻴﺶ ... ﻛﻮﻥ ﻣﺎﺷﻲ ﻭﻟﺪ ﻋﻤﻲ ﻛﻮﻥ ﻟﻐﻴﺖ ﻫﺎﺩﺷﻲ ﻛﻠﻮ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﻭﻋﻼﺵ ﻳﺎﻙ ﻛﻴﺒﻐﻴﻚ ﻭ ﻏﺘﺪﻱ ﻳﺪﻳﺮ ﻟﻠﺨﺎﺭﺝ ﻳﺨﺘﻲ ﻭ ﺗﺒﺮﻋﻲ ﻟﻴﺎ ﻣﻌﺎ ﺭﺍﺳﻚ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﻣﺎﺷﻲ ﻣﻬﻢ ... ﺩﺍﻛﺸﻲ ﻏﻴﺮ ﺯﺍﻳﺪ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﻭﺍﺷﻨﻮ ﻟﻲ ﻣﻬﻢ؟؟ ﻭﺍﺵ ﻣﻜﺘﺒﻐﻴﻬﺶ؟ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﺻﻤﺖ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ ﻭﻫﻲ ﻣﻘﺎﺑﻠﺔ ﻣﻌﺎﻫﺖ ﻭﻛﺘﺸﻮﻑ ﻓﻌﻴﻨﻴﻬﺎ : ﻻ ﻣﺘﻘﻮﻟﻴﻬﺎﺵ ... ﺻﺎﻓﻲ ﺭﻓﻀﻴﻪ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﻣﻨﻘﺪﺭﺵ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﻋﻼﺵ ... ﺭﻓﻀﻲ ﻣﻦ ﺩﺍﺑﺎ ﺣﺴﻦ ﻣﺘﻌﻴﺸﻲ ﺣﻴﺎﺗﻚ ﻣﻌﺎ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻜﺘﺒﻐﻴﻬﺶ ﺭﻓﻀﻲ ﻣﻦ ﺩﺍﺑﺎ ﺣﺴﻦ ﻣﺘﻌﻴﺸﻲ ﺣﻴﺎﺗﻚ ﻣﻌﺎ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻜﺘﺒﻐﻴﻬﺶ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﻻ ... ﻣﻦ ﺍﻟﻌﺎﺋﻠﺔ ﻣﻴﻤﻜﻨﺶ ﻧﺮﻓﺾ !ﺧﻮﺗﻲ ﻣﻴﺒﻐﻴﻮﺵ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﻭﺍﺵ ﻧﺘﻲ ﻟﻲ ﻣﺰﻭﺟﺔ ﻭﻻ ﺧﻮﺗﻚ؟ﻛﺘﻌﺼﺒﻴﻨﻲ ﺑﺒﺮﻭﺩﻙ ﻭﺍﻟﻠﻪ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﻫﺎﺩﺍ ﺯﻫﺮﻱ ﻓﺎﻟﺪﻧﻴﺎ ﻭﺍﻧﺎ ﺭﺍﺩﻳﺎ ﺑﻴﻪ ... ﻣﻤﻜﻦ ﻧﺒﻐﻴﻪ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﻭﻣﻤﻜﻦ ﻻ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ ﻭﻫﻲ ﻛﺘﺤﺎﻭﻝ ﺗﺴﺪ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ : ﻓﻴﻦ ﻏﺎﺩﻳﻴﻦ ﻏﺪﺍ؟ ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ : ﺷﻜﻮﻭﻥ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﻧﺘﻲ ﻭﺍﻟﺰﻳﻦ ﺍﻟﺼﺎﻓﻲ ! ﺇﺑﺘﺴﺎﻡ ﻭﻫﻲ ﺷﺎﺩﺓ ﻗﻠﺒﻬﺎ : ﺃﺣﺤﺢ ﻣﺘﻘﻮﻟﻴﺶ ﺍﻟﺰﻳﻦ ﻛﻨﺪﻭﺏ ﻋﺘﻘﻲ ﻋﺘﻘﻲ ! ﺇﺑﺘﻬﺎﻝ : ﻧﻮﺿﻲ ﻓﻀﺤﺘﻴﻨﺎ ﺍﻟﺼﻜﻌﺔ ﺧﺨﺦ كانت السما مضببة ملي خرجات؛ زينب بطبسيل ديال لحلوة مشكلة! لاحت عليها جلابتها الواسعة و شالها لحمر ؛ شعرها كيبان واخة عيات مدخلو! دقات الباب بجهد وهي كتأفأف : أووف واش مي مكتتباليها الحلوة حتال الشتا! وانا مالي ايلا عندها الضياف ولا التسونامي كاع! كان غادي لبيتو ملي سمع الدقان بجهد فالباب! حل وهوا مكشر: شكون نتي؟ زينب وهي دافعاه و داخلة: حيد من الطريق...نتا لي شكون عمري مشفتك هنا! منير : وايني موصيبة هادي واش ماكاتسكتيش!ولا عندك هواية؟ زينب مفورة: إيه نتا حتارم راسك...قاليك شكون أنا الدوار كامل عارفني ! الحاجة كريمة: زينب إيمتا جيتس ابنتي! زينب وهي كتبوس يديها: عاد شوية خالتي ؛هاكي هاد الحلوة صيفطاتها ليك ماما! الحاجة كريمة : بارك الله فيك ابنتي خيركوم سابق! زينب: بصحتكم؛أنا نمشي دابا قبل متقوى الشتا برا! الحاجة كريمة : واخة ابنتي. دارت بجهد حادرة راسها و خرجات فيه؛ةاه صدرو شحال قاصح .مبودر ولد اللدين! منير : بقاي تشوفي قدامك ! زينب: قولها لراسك عور و زايدها بلفهامات ! زيد على يدو و تخطاها و هو كيستغفر الله بصوت مسموع! **************** من بعد لعشا دخلات الحاجة كريمة بطبسيل الحلوة وأتاي مشحر! محسن (إبن الحاجة): مممم الواليدة نتي لي دايرة هاد لحلوة؟ الحاجة كريمة : لا أولدي،هاد لحلوة من دار خالتك أمينة! زينب جابتها قبيلة. منير بتهكم: ديك جعواقة! محسن: لا لا زينب الله يعمرها دار! منير وهو مقرب ليه: ممم ياك ما؟ محسن: ما اش! منير بغمزة : راك فاهم أصاحبي! محسن: ههههه لا ل زينب ختي فالرضاعة ! منير وهو هاز الحلوة: ممم هاد الحاجة أمينة كتصرع الحلوة! الحاجة كريمة : هاديك مصاوباها زينب. الله يعطيها الصحة تعلمات كلشي من مها! منير وهو كيكحب: كح كح وحلتيها ليا ؛ كون عرفتها من يديها منكلهاش! الحاجة كريمة : ههه علاش اولدي واش كتعرف زينب؟ منير: لا غير كنضحك اخالتي (و فسرو: هيا لي خصها تعرفني و باينة غادي تعرفني مزيان). ********************** السعادة و الحزن؛ جوج حوايج كيجيو و يمشيو بلا كنحسو! كنضنو بلي وصلنا للسعادة المطلقة وكنعيشوها بهناء؛ حتى كيفاجأنا الحزن ويجرنا للوراء. كنعيشو كل لحظة بلحظة كنبكيو على الماضي و مرات كنسبوه؛ولو رجع الزمان كنا غادي نعيشوه كيفما سبق و عشناه. كنضلمو ريوسنا بكلمة "لو" .لو ختاريت كدا و درت كدا و مشيت كدا ؛كان غادي يكون حالنا حسن. كنساو بلي حياتنا تحت حكم القدر لي مكتوب علينا من قبل متشوف عيوننا الضوء ؛قبل منتنفسو أول نفس فهاد الدنيا ! كانساو بلي ديننا كيلزم علسنا نرضاو بالمكاتيب؛ كنساو كلشي باش نتفكرو لي ضاع و نضيعو حتا لي ف بين أيدينا الآن! ************* الشتاء بارد،ثدما لبستي كيخصك كثر باش دفا! بالصح ملي كتكون القلوب حامية و كضخ دم حامي مكشبقاش للبرد أي سلطة علينا! فالبيرو كانت ملي صونا تلفونها؛ ابتاسمات عفويا و الشاشة كتنور يسميتو! إبتسام : ألو حبيبي ؛شنو حلمتي بيا ولا ههه. عادل: سمحي ليا! إبتسام : شنو...واش معايا كتهضر؟ عادل: منقدروش نكملو! إبتسام : وتش تصطيتي اش كتقول...فينك نتا! عادل: أنا فالمطار شوية و كلع طيارتي...مبغيتش نشوفك باش متبكيش! إبتسام : حرام عليك واش كتفلا ؟ عادل : كنبغيك ولكن منقدرش نبقا هنا! خصني نمشي لبلجيكا تما ندير مستقبلي! إبتسام منهارة: غتدي تخليني؟ عادل : ماشي لخاطري ولكن.
يتبع..........
الجزء التاني
صفحتنا علي الفايسبوك

شارك الموضوع :

إقرأ أيضًا